Όνειρο λένε ότι είναι το αποτέλεσμα της εγκεφαλικής δράσης που παράγεται αυτόματα στη διάρκεια του ύπνου μας.
Το Λεξικό τα κατηγοριοποιεί ως εξής:
1. σε όσα συμβαίνουν στη διάρκεια του ύπνου - σκέψεις, εικόνες, αισθήματα, φαινομενικές πραγματικότητες.
2. σε όσα συμβαίνουν στη διάρκεια της εγρήγορσης
α) οράματα- που αποδίδονται στη φαντασία
β) ονειροπόληση
Όμως, σύμφωνα με τη Θεοσοφική άποψη, που δέχεται ότι ο άνθρωπος έχει και μια άλλη εσωτερική ύπαρξη, το όνειρο μπορεί να προκύψει εξαιτίας της μεταβίβασης εικόνων ή σκέψεων από το αόρατο Εγώ προς τον εγκέφαλο και αυτό μπορεί να συμβεί στη διάρκεια του ύπνου. Αυτό το αόρατο Εγώ αντιστοιχεί στο υποσυνείδητο της ψυχολογίας.
Πράγματι το όνειρο μας διαβεβαιώνει ότι στη διάρκειά του υπάρχει κάποιος που αντιλαμβάνεται και αισθάνεται, ενώ ο εγκέφαλος και το σώμα κοιμούνται. Και αυτό ακριβώς είναι και η απόδειξη ότι υπάρχει μια εσωτερική συνείδηση που έχει δραστηριότητα στο δικό της αντίστοιχο πιο εσωτερικό πεδίο.
Η εσωτερική συνείδηση - η αστρική συνείδηση - έχει κίνητρό της την επιθυμία, το ίδιο κίνητρο που έχει και η εξωτερική συνείδηση. Και αφυπνίζεται, στη διάρκεια του ύπνου, σε μια χαοτική δραστηριότητα από τις αναμνήσεις μας που συσσωρεύονται στη διάρκεια της ημέρας σταθερά από το ίδιο κίνητρο. Ό,τι εμφανίζεται στο όνειρο είναι άμεσα συνδεδεμένο με τη συνειδησιακή κατάσταση του ονειρευόμενου.
Ο Παράκελσος λέει ότι «στα όνειρά μας είμαστε σαν τα φυτά, τα οποία έχουν επίσης ένα στοιχειακό και ζωτικό σώμα, αλλά δεν έχουν πνεύμα.(δηλαδή συνειδητότητα) Στον ύπνο μας το αστρικό μας σώμα(το προσωπικό Εγώ) είναι ελεύθερο και εξαιτίας της ελαστικότητας που από τη φύση του κατέχει, είτε περιφέρεται γύρω από το κοιμισμένο σώμα ή πετάει ψηλά … ή επικοινωνεί με άλλους σε μεγάλες αποστάσεις. Όνειρα προφητικού χαρακτήρα, πρόγνωσης ή πρόρρησης και αναγκών που προκύπτουν από την καθημερινότητα, προέρχονται από ικανότητες της αστρικής μας φύσης….»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου